تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر مجازی شدن دیپلماسی بعد از جنگ سرد

جهان از اوایل دهه 1980 میلادی به تدریج وارد عصر نوینی شده است که با نظریه و اصطلاحات جدید باید تبیین شود. جهانی شدن، عصر انفجار اطلاعات، پست مدرنیسم، نظریه مجازی، جامعه اطلاعاتی و جامعه شبکه ای برخی از این مفاهیم اند. با رشد شتابان تکنولوژی های ارتباطات و اطلاعات، زندگی فردی و جمعی انسان در فضای سایبر و محیط های مجازی، اهمیتی روز افزون یافته و مجازی شدن را به نیروی محرک تغییر محیط زندگی انسان تبدیل کرده است. دیپلماسی نیز که اساساً بر ارتباطات بین المللی استوار است، از تحولات عصر جدید تأثیر پذیرفته و فناوری اطلاعات و ارتباطات، حوزه دیپلماسی را همچون دیگر حوزه-های حیات بشری، هم در برنامه و دستور کار و هم در ابزار پیشبرد و تحقق تحت تأثیر قرار داده است. در چنین شرایطی نمی توان به دیپلماسی سنتی متکی بود. با توسعه شبکه ها و فناوریهای اینترنت محور، شاهد ظهور قلمرو عمومی جدیدی هستیم که برخلاف نمونه های قبلی جنبه جهانی و مجازی دارد. تکنولوژی نوین اطلاعاتی و ارتباطی با شکستن انحصار دولتها در تعاملات بین الملل، افزایش توان ارتباطی بازیگران غیردولتی، افزایش توان تأثیرگذاری دولتها بر افکار عمومی کشورهای دیگر و کاهش محدودیت های زمانی و مکانی بین دولتها در دهه های اخیر و ماهیت دانش محور بودن آن موجب شکل گیری دیپلماسی مجازی شده است.